Την αγωνία για εκείνη στην αρχή του. Που 'τανε γκρίζες κι άχρωμες οι γιορτές κι ο πόνος ήταν εκείνος που γιόρταζε. Τα δεκάδες τηλεφωνήματα μες στην ημέρα και την αβεβαιότητα που έχεις όταν είσαι μακριά. Τις συζητήσεις με τα κορίτσια. Την πίστη στη λύση. Που ήρθε ευτυχώς. Επιτυχώς. Λίγους μήνες μετά και στο τέλος της χρονιάς έχουμε γιορτή. Και που στην αρχή της καινούριας έχουμε επέτειο 7ης δεκαετίας- champaign please!
Την ωραία γεύση που άφησε μια δυνατή, μεγάλη συνεργασία γύρω από σένα και μαζί με σένα. Παρ' όλη την κούραση, τις δυσκολίες, τις εντάσεις άφησε στιγμές γεμάτες συγκινήσεις. Έφτιαξε και βαλίτσες, άδειασε ποτήρια, κρύωσε και ντύθηκε καλά, μετά παραζεστάθηκε και πέταξε ζακέτες και μανίκια, μπήκε σε αμάξια, αεροπλάνα και βαπόρια, την πήρε ο ύπνος το ξημέρωμα έτσι για ένα διάλειμμα πριν ξεκινήσει πάλι. Και θα ξαναηρεμήσει και θα ξαναξεκινήσει λες.....
Την μεγάλη στιγμή της Ε. Την υπέρτατη στιγμή, τη χαρά του να την ετοιμάζεις, την απόσταση από αυτή και την κατήφια για την απόσταση. Το αδίστακτο bullying - σημάδι της εποχής - και την κατάρρευση. Το πείσμα και την ανάνηψη. Τον θρίαμβο μετά. Την αγκαλιά στην επιστροφή. Το παγκόσμιο δημοσίευμα. Έφτασ' ένα δάκρυ, στων χειλιών την άκρη....
Τα λόγια κι οι μουσικές που γίνανε τραγούδια. Ο Θ. , η Γ. , η Ευθεία Γραμμή κι η Αγάπη στις επαναλήψεις. Αγάπη. Σε επαναλήψεις.
Το πρώτο ταξίδι με την Μ. εκτός Ελλάδος. Η χαρά στα μάτια της. Ο κόσμος που θα γνώριζε. Οι βόλτες και οι γεύσεις. Τα γέλια κι οι ατέλειωτες ουρές. Οι βολτες με τον Μ. Η επιστροφή στην χώρα της ενηλικίωσης. Το ταξίδι χωρίς επαγγελματικές υποχρεώσεις. Το χαμόγελο της Μ. Της Μ. μου. Happy birthdays...
Τα αντίο που είπες. Σε ανθρώπους και συνθήκες. Και που σου φέρνουν στο νου όσα θα πρέπει να πεις ακόμα. Kopfschmerzen...και κρύο....
Το καλοκαίρι που ήρθε μόνο για 5-6 μέρες κι αρμύρα που δεν έμεινε πάνω σου αρκετά. Η Κρήτη που σε περίμενε. Αλλιώτικη, αλλά πάντα απάγκιο σου. Η Κρήτη με την Μ. Κι η συνάντηση που δεν ήθελες αλλά την έκανες. Κι έσφιξες πάλι τα δόντια.
Η επανεκκίνηση. Η εμπιστοσύνη που γυρνά ενισχυμένη. Ο πολλαπλός ρόλος. Η βουβή ένταση. Η αποτυχία και η διαχείρισή της. Η αβεβαιότητα του τι θα γίνει μετά. Η επιτυχία και η ικανοποίηση. Ο ταραγμένος ύπνος κι από την άλλη οι ήσυχες μέρες του Φθινοπώρου. Τα σχέδια για το '15. Τα καινούρια τραγούδια με τον Θ. Που αρέσανε τελικά στην Ε. Οι γιορτές χωριστά από την Μ. που γνωρίζει έναν άλλο κόσμο. Σου λείπει. Αλλά χαίρεσαι με τη χαρά της. Και συνεχίζεις...
Το '14 ήταν όλα αυτά και σίγουρα κι άλλα πολλά. Το '15 που θε να 'ρθει να 'ναι μια χρονιά με περισσότερες νίκες και λιγότερες απώλειες. Αυτό. Για όλους.
(Καστρί, 30/12/14)
