Tικ Τακ - Τικ Τακ...

Έχω μισή - το πολύ - ώρα καιρό. 30 λεπτά (σχεδόν) ολόκληρα δικά μου. Ξέρω πως θέλω να γράψω, το ξέρω, το νιώθω. τι να γράψω όμως; Τι να πρωτοπώ;
Τικ-Τακ - Τικ-Τακ....
Ξύπνησα με μια σκοτεινιά τριγύρω στην ατμόσφαιρα. Άνοιξα το παράθυρο, μύρισα τη νυχτερινή βροχή και ξεδίψαξα με μια σταγόνα που έκλεψα από τη λεβάντα στο μπαλκόνι μου. Έκλεισα τα μάτια κι ένιωσα τα πόδια μου παγωμένα.
 - Φυσικά παγωμένα! Αφού βγήκες ξυπόλητη!
Ναι, ξυπόλητη! Δεν το είχα καταλάβει ως τότε! Ένα γενναίο "αψού" τάραξε την ησυχία της γειτονιάς κι έτρεξα μέσα να συμμαζευτώ, να ζεσταθώ, να ξυπνήσω σιγά σιγά την μικρή...
Τικ-Τακ - Τικ-Τακ....
Κοιτάζω το ρολόι του τοίχου στην κουζίνα. Βρε πως περνάει ο χρόνος!
-Εδώ περνάνε νεράκι τα χρόνια!
Ναι, νεράκι...Και θυμάμαι τότε που δεν περνάγανε - νόμιζα -  τα χρόνια ως να γίνω δεκάξι! Sweet sixteen! Κοίταζα μια φωτογραφία μου από τη σειρα της βάφτισης του τζούνιορ και συνειδητοποίησα πως μεγάλωσα. Ήταν κι η κόρη μου δίπλα, τόσο μεγάλη, τόσο γλυκειά και γελαστή και 'γω δίπλα της επίσης χαμογελαστή και να την καμαρώνω και ταυτόχρονα στιβαρή κι ακέραια να δηλώνω με τη στάση του σώματός μου παρούσα, δυνατή, στήριγμα, προστάτης για το παιδί μου (τη ζωή μου). Και φυσικά μιλάμε για την βάφτιση του τζούνιορ: έχω ανήψι; έγινε κι η μικρή μου Τώνια μαμά; Απίστευτο και τόσο ωραία αληθινό....
Τικ-Τακ - Τικ-Τακ....
Νιώθω το χρόνο να περνάει βλέποντας το παιδί μου να μεγαλώνει. Βλέποντας τους δικούς μου ανθρώπους να γίνονται γονείς και τα παιδιά τους να μεγαλώνουν. Νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλους μας. Κι είναι γλυκό κι ωραίο να αποδέχεσαι έτσι το πέρασμα του χρόνου. Έτσι νιώθεις το χρόνο να κυλάει. Βεβαίως, υπάρχει κι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος, αλλά δε θέλω ν' ασχοληθώ μ' αυτό σήμερα, δεν μου πρέπει, δε θέλω.....
Τικ-Τακ - Τικ-Τακ....
Στον μικρόκοσμό μου με τις υποχρεώσεις οδεύουμε στη συμπλήρωση του μισαώρου που σημαίνει ότι λίγο μου έμεινε. Και δε με παίρνει σήμερα να κλέψω ρε γαμωτό ούτε λεπτό.Δε θα προλάβω να κάνω όσα πρέπει την ώρα που πρέπει. Κλείνω λοιπόν για ν' απολαύσω τις δυο-τρεις γουλιές που με περιμένουν υπομονετικά στο φλυτζάνι και ν' ακούσω κάτι τέτοιο...:

http://www.youtube.com/watch?v=5EF7b6qRY_E