Le temps perdu...

...έφτασα μέχρι το Φάληρο για να βρω το φεγγάρι....
- από τα βόρεια στο Φάληρο?! δεν είναι λίγο!
- ναι , αλλά άξιζε....
-"έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία"...
- πανσέληνος...ναι...μμμ....βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο στην Ολυμπία...Αύγουστος, μεσάνυχτα...πριν τις φωτιές ;-) όλα λουσμένα με αυτό το πολύ ιδιαίτερο φως....the dust of time...."le temps perdu"...σιωπή...κανείς μας δε μίλαγε....αισθανόμασταν μόνο....
-κι εκείνο το φεγγάρι στη Βερόνα;
-ναι στη Βερόνα....ψιλόβρεχε...δεν είχε ομπρέλα κανείς μας μα δε μας ένοιαζε...έκανε κρύο κι είχαμε από ένα λεπτό πανωφόρι....ούτε αυτό μας ένοιαζε...ήμασταν όμως κάτω από το μπαλκόνι της Ιουλιέτας!!!! κοίτα τώρα!...τα μάτια σου γεμάτα, σαν το φεγγάρι....γελούσες κι εγώ μαζί....δε σ' άφησα να σκαρφαλώσεις  ...δεν μου το κράτησες ευτυχώς ...
- θυμάσαι το φεγγάρι στην Τήνο?
-...μμμμμ, απέραντο γαλάζιο...Ιούλιος....ξημερώματα...οι δυο μας στο μπαλκόνι...χωρίς μουσική...έπεφτε το φεγγάρι μες στη θάλασσα...άρχισες να τραγουδάς κι έκλεισα τα μάτια...τα μάτια σου υγρά σαν το φεγγάρι...και φυσούσε....όπως πάντα σε αυτό το νησί...τώρα, να σου πω κι εγώ για ένα άλλο φεγγάρι...;
- μέσα....
- νότιο Ρέθυμνο...Κρήτη...Πλακιάς....είσαι στην εφηβεία κι εκεί που νομίζεις ότι είσαι στην παρέα, δε σε παίρνουν στα σοβαρά...θυμώνεις, αλλά μετά πεισμώνεις και ξαναπας κοντά τους...εκείνος εκει....κεντρική φιγούρα στην παρέα....μετά από πολλές τσικουδιές τους ξεσηκώνει όλους για βαρκάδα....βαρκάδα με το φεγγάρι του Αυγούστου...είσαι κι εσύ στη βάρκα...."ξεκινάμε πάμε μακριά...."τώρα είσαι μεγάλη - πού να φανταζόσουν τότε για πόσο λίγο θα κράταγε το μικρή και το πόσο πολύ το μεγάλη....
-"χάρτινο το φεγγαράκι....";-)
-μα η ακρογιαλιά ήταν εκεί....και τότε σε πίστευα....
-τώρα;
- "le temps perdu"...άκου το βιολί ....τι παράπονο...!
-παράπονο;
- ναι....παράπονο..."σου στέλνω μ' ένα γράμμα του φεγγαριού τη λάμα..."....
- "κι αν κλαίει η ψυχή σου..."
- ναι, θα γελάω......έτσι τουλάχιστον θα με βλέπεις εσύ...
-μα θα ξέρω...
- ...και θα πιστεύεις (σε) ό,τι θέλεις εσύ ...........