Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Never ending or beginning...

-Πού αρχίζεις -κι άραγε τελειώνεις ποτέ;...
-Τέλος δεν υπάρχει εδώ....
- Τέλος υπάρχει....στις στιγμές...μα, είναι κάτι στιγμές(!)... ναι, έρχονται και φεύγουν...περνάνε...αλλά μένουν μέσα μας και μας ορίζουν....άρα δε φεύγουν;δεν τελειώνουν;...
-Σκοτεινιάζεις...θυμάσαι....σου λείπει...πονάς....θυμάσαι τα καλά....χαμογελάς....κλείνεις τα μάτια και ξαναπάς εκεί...στο δυνατό κι απλόχερο γέλιο....ήρθε και γέμισε φως το δωμάτιο....είναι καλοκαίρι...σχεδόν πάντα καλοκαίρι....το να πάς εκει σημαίνει ότι ήρθε το καλοκαίρι...είσαι μικρή και θαυμάζεις ό,τι κάνει....μεγαλώνεις μαζί του...έχεις όλη τη ζωή μπροστά...βουτάς σε καθαρά νερά....μετά τα καθαρά νερά γίνανε βαθειά νερά....είναι ο ώμος να ακουμπήσεις, ο δυνατός....he's your voice of reason...κι είναι για πάντα....μεγαλώνεις κι αυτός εκεί...για πάντα....ανοίγεις τα μάτια και ξέρεις δεν είναι πια εκεί...δεν πρόλαβες να πεις αντίο...αυτό πονάει...του έχεις θυμώσει....πολύ....σου λείπει...θα σου λείπει....πάντα...never ending or beginning...o πόνος είναι πάντα εκεί...
-...κι ο χρόνος κυλάει...
-ναι κυλάει...never ending or beginning...κι εμείς ; εμείς....εδώ...πάντα εδώ....χωρίς αρχή και τέλος...
-ναι μα θα υπάρξει τέλος....
- ναι αλλά σήμερα θέλω να να ζω το "για πάντα" ;-)


...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου