Πυρετός κρυφός...

...
- σε σιγοκαίει.....

Με σιγοκαίει. Με κατακαίει. Με τυφλώνει. Με σωπαίνει - και θα σκάσω! Μας σωπαίνει. Μας κρατάει. Δεν περνάει....

- Πονάει;

Αν πονάει...;χα! Απλώς το συνήθισα. Και ξέμαθα πως είναι αλλιώς...

- Τι αλλιώς; Πώς αλλιώς;

Υπάρχει το αλλιώς; Χα! Αλλιώς. Χωρίς το "κρυφό" και το κρυμμένο. Με τον πυρετό να σε καίει και να ιδρώνεις, να λιώνεις και μετά να καθαρίζεις, να ανασαίνεις, να ξαναγεννιέσαι. Γιατί αυτός ο πυρετός, ο φανερός, στο φεύγα του σ' αναζωογονεί...ευλογία είναι όχι αρρώστια.

- Μάζεψες πολλούς αρρώστους γύρω σου....

Ναι. Δε θέλω άλλους. Δε θέλω άλλο. Δε θέλω ούτε μένα έτσι πια....


http://www.youtube.com/watch?v=5QikmL5wI1Q