Ηλιοβασίλεμα στην Εθνική...δεν έτρεχα σήμερα...τα χιλιόμετρα τα έτρωγα αργά...δεν είχα γκάζια μέσα μου....πήγαινα "αδεια"....άκουγα ωραία μουσικούλα ....και σιγά σιγά το φως της μέρας μας άφηνε...τι ωραία...ακόμα κι εκεί....ταξίδι χωρίς συνομιλίες μετά από καιρό....μόνη....χτύπαγε το κινητό...δεν είδα ποιος ήταν...έχω φτάσει εδώ και μια ώρα κι ακόμα δεν το έχω δει....και ξαναχτύπαγε......αλλά μου χάλαγε τη σιωπή....σιωπή και στο σπίτι....μελαγχολικά αλλά ωραία...είναι αυτός ο χρόνος ο κατάδικός μου που μου είχε λείψει...
Μ' ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στο μπαλκονάκι...αυτό που με ξεκουράζει...που με ξεθυμαίνει....που με ηρεμεί....και γράφω, γράφω - για ποιον;
Για μένα....
"Keys that jingle in your pocket, words that jangle in your head......" - μόλις πέρασε ένα αμάξι και πρόλαβα να ακούσω τον στίχο! Ακόμα και το τραγούδι που αγαπώ - κι ας με ρίχνει - ήρθε να με βρεί απόψε! Λες να είναι η βραδιά μου;
"Ιn the windmills of my mind" λοιπόν και στην υγειά μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου