Είναι ωραίο το αναπάντεχο της καλοκαιρινής βροχής (που τώρα τελευταία όλο και πιο συχνά κάνει την εμφάνιση της στα μέρη μας....
- γίναμε Ευρώπη!....)
Περπατούσα στη γειτονιά μου ένα πρωί, λίγο μετά τη βροχή...μύριζα τη γη....στο πρόσωπο μου πέφτανε σταγόνες που είχαν ξεμείνει στα κλαδιά των δέντρων....και γύρω μου αισθανόμουνα μια ανάσα, μια φρεσκάδα, μια ζωντάνια...
Υπάρχουν άλλα όμως αναπάντεχα που σε τσακίζουν και δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτα όσο η καλοκαιρινή βροχούλα...είναι κάτι άλλα αναπάντεχα συμβάντα που σε διαλύουν κι άλλα που σε προβληματίζουν...
Όπως το ατύχημα της Τ....
Όμως in the end of the day λέμε "δόξα τω Θεώ!" και όλα καλά....
Και προχωράμε... όχι σκυφτοί κι αγέλαστοι...αλλά με το κεφάλι ψηλά και με χαμόγελο αισιοδοξίας!
"In the cool of the day...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου