Θέλω να γράψω κι άλλα για την Αφρική....

Τι ταξίδι κι αυτό...!

Νομίζω ότι όλοι μας κάποια στιγμή αξίζει να τολμάμε τέτοια ταξίδια. Να ξεβολευόμαστε λίγο - λέω λίγο γιατί θέλει κότσια για να ξεβολευτείς ολοκληρωτικά έστω και για 10 μέρες! - για να επανακαθορίζουμε τις προτεραιότητές μας, για να εκτιμάμε τα δεδομένα για μας, για να γινόμαστε πιο ουσιώδεις, πιο ανθρώπινοι...

Δε λέω, είμαι άνθρωπος του δυτικού - λέμε τώρα - κόσμου. Απολαμβάνω τα του "πολιτισμού". Ζω σε ένα ωραίο σπίτι, με "φως-νερό-τηλέφωνο-ίντερνετ", οδηγάω αμάξι 3ετίας, στέλνω την κόρη μου σε ιδιωτικό, έχω το λάπτοπ και το ipod μου, μπορώ και κάνω διακοπές,  έχω την πολυτέλεια να ταξιδεύω στην Ελλάδα και στον κόσμο - ιδιωτικά και επαγγελματικά, ξοδεύω τα χρήματα μου σε cds και βιβλία, τρώω σε gourmet εστιατόρια όποτε θέλω, πηγαίνω θέατρο και σινεμά - αν και τελευταία ό,τι βλέπω το βλέπω από το Nova ;-( -  μ' αρέσει να κάνω δώρα απλόχερα στους φίλους και την οικογένειά μου, πριν απ΄ όλα αυτά σπούδασα αυτό που ήθελα στο εξωτερικό - δεν το εξάσκησα ποτέ για βιοπορισμό, ερωτεύτηκα, ξαναερωτεύτηκα, παντρεύτηκα, το μετάνιωσα, το εκτιμώ, τον αγαπώ - κι εκείνον και μας μαζί, κακομαθαίνω την κόρη μου, κακομαθαίνω κι εμένα με μια οικιακή βοηθο κι ενίοτε σκέφτομαι πως θέλω κι άλλα, πως αλλιώς θα έπρεπε να είναι...

- Τα είχα όλα μια φορά κι ήθελα παραπάνω....

Ναι, έτσι είναι! Πόσο εύστοχο! Μόνο που εγώ δε θέλω να σε χάσω....

Στην Αφρική πεθαίνουν ακόμα παιδιά από τέτανο. Ακούγεται αστείο σε μας τους δυτικούς γιατί στο δικό μας κόσμο δεν υπάρχει πια αυτή η ασθένεια. Εκεί όμως συνεχίζει να σκοτώνει.

Στην Αφρική τα κορίτσια είναι προγραμματισμένα για κλειτοριδεκτομή (female genital mutilation). 80% των κοριτσιών ακόμα και σήμερα περνούν από αυτή την εξευτελιστική, επίπονη, απάνθρωπη κι επικίνδυνη διαδικασία (δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή το ποσοστό θνησιμότητας από αυτή την πρακτική).

Στην Αφρική σε πολλά χωριά και πόλεις οι άνθρωποι δεν έχουν ρεύμα, δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

Στην Αφρική πεθαίνουν ακόμα παιδιά από την ασιτία, από μολυσμένο νερό, από θανατηφόρα τσιμπήματα κουνουπιών.

Στην Αφρική ακόμα και σήμερα το ποσοστό HIV είναι πολύ μεγάλο.

Στην Αφρική πολλά παιδιά δε βρίσκουν ποτέ το δρόμο για το σχολείο.

Στην Αφρική πολλά παιδιά δεν δηλώνονται ποτέ στα επίσημα αρχεία του κράτους, άρα δεν υπάρχουν για το κράτος, άρα είναι πολύ πιο εύκολο να τα κλέψεις και να τα εκμεταλλευτείς.

Στην Αφρική τα παιδιά έχουν όπλα, τα κορίτσια γίνονται μητέρες πολύ νωρίς. Εκεί τα παιδιά παύουν γρήγορα να είναι παιδιά.

Στην Αφρική ο ήλιος καίει δυνατά - κι εμείς οι "δυτικοί" ψάχναμε σκιά απεγνωσμένα και καπέλα και γυαλιά ηλίου.

Η Αφρική.....

Η ταλαιπωρημένη και ξεζουμισμένη από τους αποικιοκράτες - παλιότερους και σύγχρονους -  Αφρική....Η πληγωμένη από τους λευκούς Αφρική - κι όμως τα παιδάκια θέλανε τόσο πολύ να μας αγγίξουν και να φωτογραφηθούν μαζί μας...Η καταπράσινη Αφρική από τη μια και η θεόξερη Αφρική από την άλλη. Πόσες εναλλαγές....! Η θυμωμένη Αφρική που κάθε φυλή της ψοφάει για έλεγχο και εξουσία. Η Αφρική βορά στα χέρια των δανειστών-εκμεταλλευτών της. Η ματωμένη - αυτόχειρας Αφρική....

Ήταν μια μέρα γιορτινή η Πέμπτη 23 Σεπτέμβρη 2010 σ'ένα χωριό στην Αφρική. Είδα όμορφα και ζωηρά μωρά χάρη στις προσπάθειες ενός πραγματικά σπουδαίου διεθνούς οργανισμού: της Unicef. Εκείνη την μέρα είδα ένα ολόκληρο χωριό να γιορτάζει τη ζωή, να προστατεύει τα μωρά του, να καμαρώνει γι' αυτά, να είναι ευγνώμων στους γιατρούς και την αυτοθυσία τους. Εκείνη την μέρα είδα χαμογελαστά παιδιά να μας κοιτάνε στα μάτια και να μας χαρίζουν ένα τεράστιο χαμόγελο.Τότε αισθάνθηκα λίγη, τότε αισθάνθηκα παράξενα και αδίκως προνομιούχα - κι ας είναι πολλά πράγματα κεκτημένα,  το ξέρω.

Ανταπέδωσα κάθε χαμόγελο, άγγιξα όποιο χέρι μου απλώθηκε, έβγαλα όσες φωτογραφίες μου ζητήθηκαν κι άλλες τόσες, ρώταγα ονόματα - τα ξέχναγα αμέσως μετά!, χάιδευα υπέροχα κεφαλάκια, κράτησα κι ένα όμορφο ήρεμο μωρό που δεν ξεκόλλαγε τα μάτια του από πάνω μου!

Γύρισα γεμάτη εικόνες, σκέψεις, υποσχέσεις....

Γύρισα πιο γεμάτη, πιο ώριμη σίγουρα και πιο προσγειωμένη.

Ταυτόχρονα θύμωσα, άδειασα, έκλαψα. Για την Αφρική, για μένα, ποιος ξέρει;

Μάλλον για όλα...

Στο επαναγράφειν....