Με βλέμμα ζαλισμένο και κορμί νωχελικό από τον ύπνο - απομεσήμερο Σαββάτου - και ποτισμένο με τη θαλασσινή αρμύρα κι εσάνς αντηλιακού, γράφω δυο γραμμές και χαιρετώ το καλοκαίρι....Το μυρίζω, το ανασαίνω, το χαίρομαι!
Σε γνώριμο στέκι (καταφύγιο), με παρέα (σχεδόν) όπως παλιά κι όπως πάντα, με το ίδιο κάδρο απέναντι, τα τζιτζίκια να μουρμουράνε και τον Ευβοϊκό να κάνει κόντρες με το βοριαδάκι...
Αποφασίζω να σηκωθώ...ξυπόλητη και με μαγιό...πάλι κουβάλησα ρούχα που δε θα βάλω...δε με νοιάζει, πάντα τα ίδια κάνω...
Κοιτάζω τη θάλασσα και την παρακαλώ να μην αγριέψει....θέλω απεγνωσμένα κι άλλη βουτιά....θα μου κάνει το χατήρι;;;
(to be continued)
ps: Τελικά δε μου το έκανε το χατήρι...όμως μου χάρισε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα.....
Ελαααα...ελααα....
ΑπάντησηΔιαγραφήεσανς ανεμελιας λεω καλυτερα-ακουγεται πιο αναλαφρο :)