-Αυτό που έφυγε;
Όχι αυτό που θα 'ρθει...πριν έρθει φύσηξε -ξέρεις αυτό το αεράκι του καλοκαιριού, εκείνο το δαιμονισμένο που πιάνει τις Κυκλάδες - φύσηξε και τα σκόρπισε όλα. Όλα!
-Και μας τους δύο;
Και "μας τους δύο χέρι με χέρι" - όχι πια! Τώρα έρημοι, σε έρημους δρόμους...
-"Έρημοι δρόμοι"....
Σα να ερήμωσαν στ' αλήθεια όλα...σα να μην υπάρχει τίποτα πια τριγύρω, τίποτα και κανείς. Δε σε νοιάζει, δε νιώθεις- κι όμως ένιωσες κάποτε τόσα πολλά...
-Θα ξανανιώσεις....
Θα ξανανιώσεις; Θα ξαναζήσεις; Θέλεις; Κι όταν όλα ξεθωριάσουν και φύγουν θα ξαναερημώσεις....ε; Θέλεις; Θέλεις....Γιατί αξίζει για όσο κρατάει;Μπα! Γιατί είναι αβάσταχτο το μετά, έστω κι αν σου πάρει και μόνο μια μέρα ως να σηκωθείς πάλι....
(to be continued..... this was texted at the cell phone....while day-dreaming....to be continued...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου