-"Βράδυ Σαββάτου....κι εσύ είσαι κάπου" - πού;
-Εκεί που δε χειμωνιάζει....που νυχτώνει γλυκά....και δε χρειάζεσαι πάπλωμα, μια κουβερτούλα αρκεί....Εκεί που περπατάς ξυπόλητος δίχως να σε νοιάζει...εκεί που δε φοβάσαι.....
-Πάει κι αυτό!
-Μεγάλη κουβέντα!
-Πρέπει να την πεις...για να μπορέσεις να προχωρήσεις....μη λυγίσεις...ήρθαν κι έφυγαν τόσα πολλά, τόσοι πολλοί...
-Τα κουβαλάμε μέσα μας....τους κουβαλάμε μέσα μας το ξέρω...δεν είν΄ όλα μαύρα...
-Σίγουρα όχι....έχεις και τα καλά για να κρατιέσαι...και μερικές φορές θα μπορείς και να ξεχνιέσαι.....δε νιώθεις τύψεις, δεν πρέπει .....
-"Δεύτερη ζωή δεν έχει...."
- "Όσο κι αν κανείς προσέχει".....λες από δω και πέρα να έρθουν οι μέρες μεγάλου φόβου;; θέλω να κλείνω την τηλεόραση...θέλω να χαλαρώνω και να βλέπω το αύριο μέσα από τα μάτια του παιδιού μου....μα ο φόβος καραδοκεί....κάπου, κάπως θα με πετύχει.....και φοβάμαι ότι θα λυγίσω, ότι θα ραγίσω....
-"Σ' έχω διαλέξει να σ' αναστήσω
να σου μιλήσω και να σε πείσω
να δραπετεύσουμε μαζί και δεν το ξέρεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου