Βόλτα στο χωριό...

Βόλτα στο χωριό...με βροχή....πήγαινα σιγά στην Εθνική...άκουγα το "Αυτή η νύχτα μένει" με την Ελευθερία και δε ήθελα να σταματήσει ούτε το τραγούδι, ούτε το ταξίδι ["και ζήσε το ταξίδι"] - το ζούσα το ταξίδι....άρεσε και στην Μ....την συντροφιά μου στη ζωή, την αδυναμία μου...άκουγε και δεν μίλαγε...είχε παραδοθεί...
Μετά φτάσαμε...το χωριό ήρεμο και βουβό....θα το 'λεγες και καταθλιπτικό....μα με το που κατέβηκα μύρισα τη γη....βγήκα από το αμάξι και ανάσανα...ήταν λίγο μετά την βροχή....έκλεισα τα μάτια και στάθηκα για μια στιγμή πριν ανέβω σπίτι....ανάσαινα, ναι!

Τελειώσαμε το φαγητό - τι φαγητό!! - και βγήκα με την Μ για περπάτημα. Περπάτημα και παγωτό!

Δυο σκυλάκια πιο πέρα μισοβρεγμένα είχαν κρυφτεί κάτω από ένα υπόστεγο για να μη βρέχονται....Ξεμύτισαν όμως και ίσα που πρόλαβα να τα φωτογραφίσω πριν εξαφανιστούν...Πιο κει ένα σαλιγκάρι αργά αργά προχώραγε μες στο παρτέρι...Δεν το πάτησα...όμως πάτησα σε μια λακούβα γεμάτη νερό! Δε μ' ένοιαξε! Γέλασα! Γελάσαμε πολύ!

Στο τέλος της βόλτας έκλεψα και κανα δυο αγριοδαμάσκηνα και μια χούφτα κορόμηλα...τι ωραία!!!! Ένιωσα πάλι 15 χρονών...!

- Γιατί πόσο είσαι;

-Σήμερα 15 και δε σηκώνω κουβέντα!